Towarzystwo Ubezpieczeniowe Gothaer TU zmieniło nazwę na Wiener TU

Ubezpieczenia, , , ,

Dnia 5 lipca doszło do zmiany nazwy dotychczasowej marki Gothaer TU.
Nowa pełna nazwa brzmi teraz Wiener Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna Vienna Insurance Group.

Nowa marka jest sukcesywnie wdrażana we wszystkich dokumentach, materiałach informacyjnych, promocyjnych i reklamowych. Pod adresem www.wiener.pl działa również strona internetowa ubezpieczyciela. Na nową domenę przeniesiono także adresy mailowe. Od tej pory klienci, kontaktując się z zakładem ubezpieczeń, będą korzystali z adresu kontakt@wiener.pl.

Według ubezpieczyciela, zmiana marki nastąpiła w szczytowym okresie jego rozwoju. Firma na początku roku pozyskała nowego inwestora, zaraportowała rekordowe wyniki finansowe, a obecnie – uzyskała nowy, energetyczny wizerunek.

– Zadbaliśmy o to, żeby proces zmiany dla wszystkich naszych partnerów, pośredników sprzedaży i klientów przebiegł harmonijnie. Dlatego dotychczasowe adresy mailowe i numery telefonów do biura obsługi klientów i wszystkie pozostałe kontakty funkcjonują bez zmian – tłumaczy Anna Włodarczyk-Moczkowska. – Wszystkie nasze zobowiązania, umowy i wcześniej wystawione polisy są w mocy. Nie zmieniają się warunki, na jakich świadczymy nasze usługi – podkreśla.

Niezmienne pozostają także dane rejestrowe, takie jak NIP, REGON czy numer KRS.

Wiener TU zapowiada postawienie na innowacje i rozbudowę wachlarza usług. Aktualnie zakład pracuje nad wdrożeniem nowego systemu sprzedażowo-rozliczeniowego oraz automatyzacją procesów obsługowych. Zamierza także wprowadzić – dla klientów i pośredników – narzędzia wspierające mobilną formę sprzedaży na odległość, a także zakup polis bez papieru.

Żródło: http://www.gu.com.pl/

Zwiększenie kontroli OC na terenie Unii Europejskiej

OC, , , , ,

Parlament Europejski planuje zwiększyć kontrole obowiązkowych polis OC. Dzieje się tak, ponieważ odszkodowanie za wypadki spowodowane przez nieubezpieczone pojazdy na terenie UE wynoszą ponad miliard euro. Również polskie auta podczas wyjazdów zagranicznych mogą być kontrolowane, zaś za brak takiego ubezpieczenia grozić będą znacznie wyższe sankcje od obowiązujących w naszym kraju.

Obecnie państwa Unii powstrzymują się od kontroli obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej samochodów, które na co dzień przebywają w innym kraju Unii Eurpejskiej. Celem takich ograniczeń było umożliwienie swobodnego przepływu osób i pojazdów na terytorium Wspólnoty. Jednak rosnące roszczenia za wypadki spowodowane przez nieubezpieczonych sprawców spowodowały, że w ramach trwającego właśnie przeglądu unijnych przepisów dotyczących ubezpieczeń komunikacyjnych, czyli tzw. dyrektywy komunikacyjnej, zaproponowano rozszerzenie kontroli w zakresie OC. Wykorzystana ma być do tego m.in. technologia umożliwiająca automatyczne odczytywanie tablic rejestracyjnych (ang. ANPR). Z kolei do wymiany informacji między państwami członkowskimi w zakresie kontroli tego ubezpieczenia stosowany miałby być system EUCARIS (Europejski System Wymiany Informacji o Pojazdach i Prawach Jazdy), wykorzystywany już dziś do zwalczania wykroczeń drogowych i egzekwowania mandatów od sprawców spoza kraju popełnienia wykroczenia.

– Prowadzenie nieubezpieczonych pojazdów ma negatywne konsekwencje dla wielu stron. Przede wszystkim dla sprawców i posiadaczy tych pojazdów, bowiem w sytuacji spowodowania wypadku zostaną oni obciążeni tzw. regresem, czyli koniecznością zwrotu kwot wypłaconych osobom poszkodowanym – mówi Elżbieta Wanat Połeć, prezes Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. – Negatywne konsekwencje ponoszą również same osoby poszkodowane w tych wypadkach oraz kierowcy sumiennie wykupujący ubezpieczenie OC, którzy muszą drożej zapłacić za polisę w związku z kosztami wypadków powodowanych przez nieubezpieczonych – wyjaśnia.

Systemy automatycznego odczytywania tablic rejestracyjnych wykorzystywane są już w większości krajów UE, choć stopień ich zaawansowania jest różny. Począwszy od systemu opartego na stacjonarnych kamerach, np. przy autostradach, po mobilne kamery w policyjnych radiowozach, pozwalające odczytać numery rejestracyjne aut w trakcie jazdy i w ciągu kilkunastu sekund sprawdzić, czy jego właściciel ma OC. ANPR mają już m.in. Belgia, Dania, Francja, Niemcy (w większości landów), Węgry, Szwecja, Włochy, Holandia, Wielka Brytania. Propozycje Parlamentu Europejskiego zmierzają do tego, by w przypadku stwierdzenia, że auto poruszające się po drogach Wspólnoty nie ma polisy OC, możliwe było zastosowanie kary obowiązującej w danym państwie. W większości krajów UE sankcje za brak ubezpieczenia pojazdu są znacznie wyższe niż w Polsce, a w niektórych, takich jak Belgia, Francja, Irlandia, Niemcy, Portugalia czy Włochy, możliwa jest nawet konfiskata nieubezpieczonego pojazdu.

– Jeżeli proponowane przepisy wejdą w życie, będzie to test dla narodowych i paneuropejskich systemów kontroli pojazdów w zakresie polis OC, a w szczególności krajowych baz polis komunikacyjnych – mówi Hubert Stoklas, wiceprezes UFG. – Polska była jednym z liderów budowy takiej bazy, która dziś często wskazywana jest jako modelowe rozwiązanie w Europie. A w efekcie rozwijanych przez nas narzędzi już 75 procent przypadków braku polisy OC wykrywanych jest na podstawie ustaleń własnych Funduszu, w tym m.in. danych z Ośrodka Informacji UFG – dodaje.

Źródło: ufg.pl

Pracownicze Plany Kapitałowe ruszają od lipca 2019 roku

Ubezpieczenia,

Od początku 2019 roku wchodzi w życie ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych. Tworzy ona system dobrowolnego oszczędzania na zabezpieczenie potrzeb osób po ukończeniu 60. roku życia. Zgromadzone w ramach PPK środki będą prywatną właśnością uczestnika, jednak wypłacane będą dopiero po osiągnięciu 60 lat. W praktyce akt ten zacznie obowiązywać od  lipca 2019 roku.

W ramach przepisów przewidziano zawieranie dwóch rodzajów umów: o zarządzanie PPK (stronami będą podmiot zatrudniający i instytucja finansowa) i o prowadzenie PPK (stronami będą osoba zatrudniona i instytucja finansowa). Instytucje finansowe to: fundusz inwestycyjny zarządzany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, fundusz emerytalny zarządzany przed Powszechne Towarzystwo Emerytalne (PTE) albo pracownicze towarzystwo emerytalne, lub zakład ubezpieczeń.

Powszechność systemu nakłada na pracodawców obowiązek zawierania z instytucją finansową umowy o zarządzanie Planami, jeżeli zatrudniają co najmniej jedną osobę (w jej imieniu pracodawca będzie musiał zawrzeć umowę o prowadzenie). Umowa o zarządzanie będzie zawierana z instytucją finansową w postaci elektronicznej pozwalającej na utrwalenie jej treści na trwałym nośniku. Umowa o prowadzenie będzie zawierana z instytucją finansową, z którą podmiot zatrudniający zawarł umowę o zarządzanie PPK. Umowa o zarządzanie będzie wpisywana do ewidencji PPK prowadzonej przez Polski Fundusz Rozwoju.

Wszyscy pracodawcy będą tworzyć PPK dla wszystkich zatrudnionych (np. pracowników na etacie i zatrudnionych na umowie-zleceniu). Każdy zatrudniony zostanie zapisany do programu automatycznie, ale będzie mógł się z niego wycofać, rezygnując z dokonywania wpłat na podstawie pisemnej deklaracji złożonej podmiotowi zatrudniającemu. Założono jednak możliwość ponownego powrotu do programu – co 4 lata podmiot zatrudniający będzie informował uczestnika PPK, który złożył deklarację o rezygnacji, o ponownym dokonywaniu wpłat. Oznacza to, że jeśli będzie chciał zrezygnować z dokonywania wpłat, to co 4 lata będzie musiał składać stosowną deklarację. Jednocześnie uczestnik PPK, który zrezygnował z udziału w programie, w każdym momencie będzie mógł ponownie do niego przystąpić.

Wpłaty będą dokonywane przez podmiot zatrudniający i uczestnika programu. Wpłata podstawowa do PPK wyniesie 2% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od uczestnika programu i 1,5% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od podmiotu zatrudniającego. Uczestnik, którego miesięczne wynagrodzenie uzyskiwane z różnych źródeł, będzie równe lub niższe niż 120% minimalnego wynagrodzenia w danym roku – będzie mógł dokonywać wpłaty podstawowej niższej niż 2%, ale nie mniejszej niż 0,5%. To propozycja dla osób najmniej zarabiających. Podmiot zatrudniający będzie mógł zadeklarować w umowie o zarządzanie dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5%. Oznacza to, że pracodawca każdemu pracownikowi będzie dodawał przynajmniej 1,5%, ale nie więcej niż 4% (wpłata podstawowa i dodatkowa). Uczestnik PPK będzie mógł także zadeklarować wpłatę dodatkową do 2%, co daje łącznie maksymalnie 4 proc. (wpłata podstawowa i dodatkowa). W efekcie na konto pracownika będzie mogła wpływać łączna wpłata od 3,5 do 8% wynagrodzenia. Podmiot zatrudniający za niewywiązanie się z obowiązku dokonywania wpłat do PPK będzie podlegał grzywnie w wysokości od 1 tys. do 1 mln zł. Realizacja obowiązku będzie kontrolowana przez Państwową Inspekcję Pracy.

Przewidziano także specjalne wsparcie ze strony państwa. Zachętą ma być jednorazowa „wpłata powitalna” w wysokości 250 zł dla każdego uczestnika PPK, która będzie finansowana z Funduszu Pracy. Zachętą do systematycznego oszczędzania będą także coroczne dopłaty do rachunku uczestnika w PPK. W praktyce będzie to „dopłata roczna” w wysokości 240 zł (wypłacona po spełnieniu warunków określonych w ustawie), która również zostanie sfinansowana z Funduszu Pracy.

Każda instytucja finansowa będzie musiała zadbać o to, aby zarządzane przez nią środki mogły być lokowane w tzw. funduszach zdefiniowanej daty stosujących odmienne zasady polityki inwestycyjnej, uwzględniające różny wiek uczestników PPK, w liczbie odpowiadającej co najmniej liczbie ograniczeń poziomu ryzyka inwestycyjnego w zależności od wieku uczestnika. W uproszczeniu: fundusze zdefiniowanej daty będą  swego rodzaju funduszami cyklu życia, pozwalającymi na zapewnienie racjonalnego inwestowania zgromadzonych środków, tak aby środki gromadzone w ramach PPK przez uczestników zbliżających się do 60. roku życia były inwestowane w sposób coraz bardziej bezpieczny. Fundusze inwestycyjne lub fundusze emerytalne, w których będą gromadzone środki PPK, mogą inwestować do 30% zgromadzonych aktywów w aktywach denominowanych w walutach obcych.

Przyjęto, że wynagrodzenie za zarządzanie funduszem inwestycyjnym, funduszem emerytalnym lub subfunduszem, będącymi funduszami zdefiniowanej daty, w których lokowane będą środki gromadzone w PPK, nie będzie mogło być większe niż 0,5% wartości aktywów netto w skali roku. Całkowity limit opłat pobieranych przez instytucje finansowe określono na poziomie do 0,6% wartości aktywów netto takiej instytucji (nie więcej niż 0,1% będzie stanowiła tzw. opłata za osiągnięcie określonego wyniku inwestycyjnego).

Istotnym elementem systemu będzie także ewidencja PPK prowadzona przez Polski Fundusz Rozwoju w systemie teleinformatycznym. Obejmie ona ewidencje TFI, PTE pracowniczych towarzystw emerytalnych i zakładów ubezpieczeń spełniających wymogi określone w ustawie, podmiotów zatrudniających, które zawarły umowy o zarządzanie PPK, umów o zarządzanie i uczestników PPK.

Powstanie także portal PPK, który będzie miał funkcję informacyjną dla uczestników, posłuży do prezentacji ofert instytucji finansowych adresowanych do podmiotów zatrudniających, a w przyszłości również do informowania uczestników PPK o wartości zgromadzonych przez nich środków. Będzie on prowadzony przez spółkę zależną od PFR.

Uregulowano także kwestię podziału środków w sytuacji rozwodu lub unieważnienia małżeństwa oraz w przypadku śmierci uczestnika PPK (dziedziczenie). Wprowadzono także regulacje obejmujące takie zagadnienia, jak rozporządzanie środkami zgromadzonymi w PPK, wypłaty, wypłaty transferowe i zwrot.

Jeśli uczestnik PPK po osiągnięciu 60. roku życia zdecyduje o wypłacie zgromadzonych środków, to 25% zostanie mu wypłaconych jednorazowo, a pozostałe 75% zostanie wypłaconych w co najmniej 120 miesięcznych ratach (10 lat). Będzie mógł także wnioskować o wypłatę środków zgromadzonych w PPK w formie świadczenia małżeńskiego. Będzie to możliwe, gdy małżonek uczestnika PPK również osiągnie 60. rok życia, a małżonkowie wspólnie oświadczą, że chcą skorzystać z wypłaty w formie świadczenia małżeńskiego. Świadczenie to będzie wypłacane przez 120 miesięcy (ma być wypłacane małżonkom wspólnie aż do wyczerpania środków). Jednak w przypadku śmierci jednego z nich świadczenie to będzie wypłacane drugiemu w dotychczasowej wysokości, aż do wyczerpania zasobów.

Ponadto przed osiągnięciem w/w limitu wiekowego będzie można wnioskować o wypłatę do 25% środków w przypadku poważnego zachorowania pracownika, jego małżonka lub dziecka. Poważne zachorowanie obejmie trwałą niezdolność do pracy uprawniającą do otrzymania renty z tytułu niezdolności do pracy oraz wymienione w ustawie poważne stany chorobowe. W takich przypadkach wypłata, w zależności od wniosku uczestnika, będzie dokonywana jednorazowo albo w ratach. Nie będzie konieczny zwrot tych środków. Możliwe będzie także jednorazowe, wcześniejsze wypłacenie środków na sfinansowanie wkładu własnego do kredytu np. przy zakupie mieszkania lub domu – z obowiązkiem zwrotu w ciągu 15 lat.

Ustawa będzie mieć zastosowanie od 1 lipca 2019 r. Wtedy to Plany zostaną wprowadzone w przedsiębiorstwach zatrudniających powyżej 250 osób. Następnie, w odstępie półrocznym – przedsiębiorstwa zatrudniające pomiędzy 50 a 249 osób, po kolejnym pół roku – przedsiębiorstwa zatrudniające pomiędzy 20 a 49 osób, a z kolei 1 stycznia 2021 r. to data wejścia w życie systemu dla pracowników sfery budżetowej i dla przedsiębiorstw zatrudniających co najmniej 1 pracownika, czyli dla wszystkich pozostałych.

Rada Ministrów będzie dokonywać przeglądu funkcjonowania PPK po wejściu w życie ustawy i ma przedkładać Sejmowi informację o skutkach jej obowiązywania wraz z propozycjami zmian nie rzadziej niż co 4 lata.

Źródło: gu.com.pl